το facebook στις μέρες μας

 Έµεινα εκτός για τέσσερις ολόκληρες ηµέρες από το φατσοτέφτερο. Έχασα εκδηλώσεις, την επαφή µε πολλούς φίλους και γνωστούς, µε τους οποίους από εκεί είχαµε σχεδόν καθηµερινή επικοινωνία. Έµοιαζε λίγο µε την απεξάρτηση από το τσιγάρο, όπου συχνά πιάνεις τον εαυτό σου να µην ξέρει τι να κάνει µε τα χέρια ή το χρόνο του. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι κέρδισα και πολλά. Χρόνο, για παράδειγµα, να διαβάσω ένα βιβλίο, να δω µια ταινία χωρίς να διασπάται η προσοχή µου από ειδοποιήσεις, λιγότερο άγχος για το µήπως δεν απάντησα σε κάποιο µήνυµα και, φυσικά, έπαιξα με τον ανιψιό μου . Όταν σταµάτησα την παράλληλη ζωή µου εκεί, νοµίζω ότι έζησα λίγο πιο έντονα την κανονική. Ακόµη κι αν σε πολλές συζητήσεις ένιωθα αποξενωµένος, αφού συχνά οι φίλοι σχολίαζαν αναρτήσεις, σχόλια ή ενηµερώσεις που δεν είχα δει. Έτσι κατάλαβα γιατί εσχάτως όλο και εντείνεται µια τάση αποµάκρυνσης από το µέσο. Αυτό που µου άρεσε ήταν το ότι είχα καταφέρει να βρω φίλους µε τους οποίους είχα χάσει κάθε επαφή τα τελευταία χρόνια και ήθελα να μάθω νέα τους.Με το καιρό έβλεπα εκδηλώσεις φίλων που έπαιζαν μουσική και ήθελα να είμαι εκεί, να ακούσω την μουσική τους. Βέβαια  το φατσοτέφτερο με κάνει και αναπολώ όταν βλέπω τον εαυτό μου πριν κάποια χρόνια σαν ένα ημερολόγιο που μου θυμίζει τα συναισθήματα της κάθε μέρας μου........βέβαια με βοήθησε να έχω επαφή με συναδέλφους στο πρόγραμμα της παιδαγωγικής επάρκειας και να ανταλλάσσω απόψεις........Με καλή χρήση όλα είναι καλά!!!! Παν μέτρον άριστoν!!!!Και όπως λέμε "τα καλύτερα γκολ δε τα φάγαμε ακόμα"